Witam wszystkich po baardzo długiej nieobecności! Nawet nie wiecie, jakiego doznałam szoku, gdy okazało się, że po zakończeniu pierwszego opowiadania czeka na mnie aż tyle komentarzy! Serdecznie dziękuje za ciepłe słowa i własne przemyślenia oraz przepraszam za ból, który spowodowałam!
Dlaczego wstawiam tak późno post? Ano... myślałam nad nowym opowiadaniem.
I wiecie co?
Mam już pierwszy rozdział!
Proszę o cierpliwość, ponieważ nie dalej, jak za tydzień zamierzam go opublikować!
Mam nadzieję, ze spodoba Wam się tak samo, jak ''Pianista''.
Jeszcze raz serdecznie dziękuję!
Ja mam nadzieję na happy end. :')
OdpowiedzUsuńNic nie obiecuje. Na wszelki wypadek przygotuj dla mnie szubienicę :) Albo chociaż wybierz ładną ścianę, pod którą mają mnie rozstrzelać
UsuńMyślisz, że dam ci tak łatwo i szybko umrzeć? :)
UsuńOoo <3 Nie mogę się doczekać, na szczęście mam wolne to mogę całe dnie czekać na twoim blogu na post:D.
OdpowiedzUsuńCzekam!
OdpowiedzUsuńYassss <3
OdpowiedzUsuńTy no, kiedy coś nowego
OdpowiedzUsuńWitam,
OdpowiedzUsuńdroga autorko, ja przychodzę do ciebie z zapytaniem o to opowiadanie „wieczność jest zawsze nuda...” chciałam dokończyć czytanie, trzeciego rozdziału, a tutaj... nie ma... czemu podjęłaś taką decyzję, i jednak mam nadzieję, że coś jeszcze wyjdzie spod Twojego pióra ;]
Dużo weny życzę Tobie...
Pozdrawiam serdecznie Basia